مگر بعد از آنکه دارندگان این گونه سهام در جلسه خاصی آن تصمیم را تصویب کنند و برای آنکه تصمیم جلسه خاص مذکور معتبر باشد باید دارندگان لا اقل نصف این گونه سهام در جلسه حاضر باشند
و اگر در این دعوت این حد نصاب حاصل نشود و در دعوت دوم حضور دارندگان اقلاً یک سوم این گونه سهام کافی خواهد بود. تصمیمات همواره به اکثریت دو سوم آراء معتبر خواهد بود.
همچنین ممکن است برخی از سهامداران در زمان حیات شرکت، برای خود امتیازاتی قائل شوند به طور مثال خود را دارنده سهام ممتاز نمایند و در اساسنامه قید کنند که مدیران صرفاً از بین دارندگان سهام ممتاز انتخاب می شوند هر چند در این خصوص منعی بر طبق کلیات قوانین تجاری وجود ندارد،لکن به نظر می رسد.
جهت تحقق این امر بایستی سایر سهامداران دیگر برای اعطای این امتیازات موافق باشند و نظر مثبت خود را اعلام نمایند. لذا اعطای حق ممتاز به برخی از سهامداران بایستی با رضایت سایر سهامداران صورت پذیرد.
نکته ای که معمولا در محاسبات مربوط به رای گیری در مجامع عمومی با حضور سهامداران ممتاز به اشتباه در نظر گرفته می شود این است که، چنان چه ویژگی سهام ممتاز حق رای بیشتر باشد در شرکت مذکور برای تشکیل مجامع می بایستی در وهله اول حد نصاب سهامداران حاضر لحاظ گردد نه اکثریت آراء لذا در شرکت های مذکور چنانچه حد نصاب سهامداران کمتر از میزان مقرر در قوانین و مقررات مربوطه باشد در این حالت در وضعبت دارندگان سهام ممتاز تاثیری نداشته و لذا ویژگی سهام ممتازه در شرکتهای مذکور مربوط به میزان سهم نمی باشد بلکه مربوط به تعداد حق رای و در زمان رای گیری می باشد.
این پست چقدر مفید بود؟
بر روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!
میانگین امتیاز ۳٫۳ / ۵٫ بر روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید! ۱۵
تاکنون رأی ندارید! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهد.