قانون گذار در رابطه با شرکت تضامنی مواد خاصی را برای تعیین بازرس مشخص نکرده است به همین منظور برای نظارت در این نوع شرکت ها نهاد نظارتی در حقیقت خود شرکا هستند که میتوانند این موضوع را در شرکتنامه شرکت و یا اساسنامه شرکت شرح دهند و پیش بینی این موضوع را کنند.
یکی از حقوق اساسی شرکا، حق اطلاع یافتن از اداره امور شرکت توسط مدیران است. آنان حق دارند اسناد و مدارک و حساب های شرکت را شخصاَ مطالعه و بررسی کنند یا وکیل و کارشناس را به این کار تعیین کنند. لازم به توضیح است که در این شرایط شرکا باید مصلحت شرکت را مراعات کنند و کاری نکنند که به شرکت زیان وارد شود.
بر اساس ماده ۱۳۹ قانون تجارت کشور شرکتنامه یا اساسنامه می تواند قسمت بزرگی از شرایط کنترل بر شرکت و اعمال مدیرت را توسط شرکا معین کند. حق دیگری که برای شرکا می توان قائل شد، حق خروج از شرکت است.لازم به ذکر است که این نکته تفاوتی خاص دارد با شرایطی که یک شریک وظایف خود را قرار است تحویل دهد با این نکته که شخص مذکور کلیه سهم الشرکه خود را به شخص دیگری واگذار کند، که در این صورت باید این موضوع با رضایت کلیه شرکا باشد.
هر یک از شرکادر شرکت تضامنی حق یک رای دارد و باید به این نکته نیز توجه داشت که تمامی تصمیمات اتخاذ شده در شرکت باید به اتفاق آرا بوده، مگر در شرایطی خاص که در اساسنامه یا شرکتنامه پیش بینی شده باشد.
تصمیمات شرکت، لازم نیست در مجمع خاصی باشد و می تواند از طریق مکاتبه نیز انجام شود. شرکا، در واقع می توانند به ترتیبی که برای تصمیم گیری مناسب می بینند، پیش بینی کنند.
شرکا می توانند شخصاَ در جلسات احتمالی حاضر شوند یا نماینده بفرستند.
شرکاء در شرکتهای تضامنی این حق را برای خود میبینند که هرزمان مدیر یا مدیران شرکت از اختیارات قانونی خود خارج شدند اعمال نفوذ کنند. البته باز در این نکته باید در این نکته به این موضوع اشاره کرد در مواردی که در اساس نامه یا شرکتنامه شرکت ترتیب دیگری پیش بینی شده باشد با تمامی اتفاقات شرکت بر اساس اتفاق آرا پیش برود.
این پست چقدر مفید بود؟
بر روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!
میانگین امتیاز ۱ / ۵٫ بر روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید! ۱
تاکنون رأی ندارید! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهد.