سهم موسس یا انتفاعی سهمی است که دارنده آن بدون داشتن حقی به سرمایه شرکت از منافع شرکت به نسبت سهم خود بهره مند می گردد. این گونه سهام را موسسین بابت اطلاعات علمی و فنی و تجاری که به شرکت می آورند، به خود تخصیص می دهند. در بند ( ۷ ) ماده ( ۱۱ ل. ا. ق. ت ) به مزایای موسسین اشاره شده است. لیکن نوع مزایا و نحوه استفاده از آن را مقنن مشخص ننموده است.
به نظر می رسد ، اساسنامه شرکت بایستی حقوق صاحبان سهام موسس یا انتفاعی را از قبیل : حق حضور در مجامع ، حق رای ، حق اولویت در پذیره نویسی سهام در زمان افزایش سرمایه شرکت ، حق کسب اطلاع از ترازنامه و حساب سود و زیان ، گزارش عملیات مدیران ، گزارش بازرسان و غیره تصریح نماید. ولی آن چه مسلم است به لحاظ این که صاحبان سهام انتفاعی حقی به سرمایه ندارند؛ نباید از سود مساوی با سایر سهامداران منتفع گردند. به طور معمول از سود قابل تقسیم شرکت، بهره ثابت سهام را به سایر سهامداران اختصاص می دهند و مابقی سود مذکور را بین صاحبان سهام سرمایه ای و سهام انتفاعی به طور یکسان تقسیم می نمایند.
شرکت سهامی می تواند در طول حیات خود د، بدون تقلیل سرمایه و با توجه به نوع فعالیتی که دارد از محل ذخایر اختیاری شرکت و در جهت کاهش استهلاک سهام سهامداران اقدام به واگذاری سهام انتفاعی نماید. همچنین در زمان کاهش سرمایه و به منظور جلوگیری از ضرر سهامداران کوچک خود، به آنان یک یا چند سهم انتفاعی اعطاء نماید.
سهم موسس با تجویز اساسنامه ممکن است به لحاظ ابتکار یا کوشش و زحمت موسسین شرکت به آنان داده شود. این قبیل سهام ، دارای امتیازی در تقسیم سود بین شرکاء است که بر این سهام ، صدی چند سود بیشتر از سایر سهام تعلق گیرد.
این پست چقدر مفید بود؟
بر روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!
میانگین امتیاز ۰ / ۵٫ بر روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید! ۰
تاکنون رأی ندارید! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهد.