چگونگی استفاده از اسامی مشارکتی خارجی
هرچند بر طبق موارد مذکور متقاضیان ثبت شرکت ها مکلف هستند از نام های فارسی و ایرانی استفاده نمایند لیکن در برخی از موارد جهت مراودات و معاملات بین المللی و یا صادرات و واردات کالا و خدمات، شرکت های تجارتی درصدد استفاده از نام های خارجی می باشند. برابر سوابق این امر با سختگیری فراوانی توسط ادارات ثبتی به علت مداخله سایر دستگاه ها، مورد بررسی واقع می گردد. معذلک در برخی از موارد استفاده از اسامی خارجی در صورت مشارکت سهامدار خارجی امکانپذیر می باشد.
به موجب ماده ۱۷ آیین نامه مذکور، تبدیل نام های خاص محصولات ساخت کشورهای دیگر به زبان فارسی الزامی نیست و تغییر اسامی موسسه هایی که این نوع محصولات را عرضه می کنند ضرورت ندارد. لذا الزام به تغییر نام اسامی اشخاص حقوقی موضوع موارد مذکور، خارج از حدود صلاحیت ادارات ثبتی می باشد. همچنین به موجب مصوبه هیأت وزیران و تبصره الحاقی، اعطای اسامی خارجی به شرکت هایی که سرمایه گذار خارجی دارند پیش بینی گردیده در تبصره الحاقی ماده ۷ آیین نامه مذکور بیان گردیده است. (موسساتی که در سایر کشورها محصولاتی با نام تجارتی خاص تولید می نمایند. در صورت سرمایه گذاری در ایران می توانند در ثبت شرکت سرمایه پذیر و عرضه محصولات تولید شده در ایران با رعایت سایر قوانین و مقررات مربوطه از نام شرکت خارجی سرمایه گذار و نام تجاری خاص محصولات یاد شده استفاده نمایند).
همچنین در خصوص ثبت شعب و نمایندگی شرکت های خارجی نیز استفاده از نام شرکت اصلی خارجی بلامانع می باشد.
لذا در زمان تأیید نام، جهت جذب سرمایه گذاری خارجی و بهبود فضای کسب و کار نباید ممانعتی در این خصوص ایجاد گردد.
با بیان مراتب فوق با توجه به استانداردسازی فرایند شروع فضای کسب و کار و عضویت ایران در معاهددت مختلف از جمله پاریس و سازمان مالکیت معنوی (وایپو) و درخواست الحاق و عضویت ایران به سازمان تجارت جهانی این قبیل محدودیت های غیرتخصصی در حوزه تعیین نام و ممانعت در انتخاب اسامی تجاری خارجی، مخل تجارت و اقتصاد مقاومتی و بهبود فضای کسب و کار خواهد گردید.